Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Διαβάζοντας στο Μαύρο Σαλόνι -31-

και λίγα λες..!!!


ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ


Ξαφνικά οι πολιτικάντηδες του τόπου μας, επιδεικνύουν μια άνευ προηγουμένου εργασιομανία! Τρέχουν, αγορεύουν, ταξιδεύουν, επισπεύδουν, βιώνουν γενικά μια καθημερινότητα πολύ διαφορετική απ 'ότι μέχρι πρότινος είχαν συνηθίσει! Οι κηφήνες των βουλευτικών εδράνων άρχισαν να τρέχουν και ευθύνεται η φωτιά που έχει τσουρουφλίσει τον κώλο τους!!
Από την μεταπολίτευση και μετά ουδέποτε αμφισβητήθηκε το εξουσιαστικό σύστημα, οι
 κομματικοί μηχανισμοί και ο υποκινούμενος συνδικαλιστικός συρφετούς! Όλοι ροκάνιζαν
αμέριμνα το κομμάτι της πίτας που δεν τους αναλογούσε με μοναδικό σκοπό να διευρύνουν
έσοδα και προνόμια...Τα υπόλοιπα έμοιαζαν περιττά! Να όμως που αυτά τα περιττά διογκώθηκαν
 με τα χρόνια και κατάληξαν να γίνουν ένα γιγαντιαίο χρηματοοικονομικό απόστημα που
δηλητηριάζει πλέον τον κοινωνικό ιστό μιας ολόκληρης χώρας!!

Τελικά όπως αποδείχθηκε  δεν υπήρχε εναλλακτικό σχέδιο, το φαγοπότι συνεχιζόταν και απλά οι λιγούρηδες επίσημοι προσκεκλημένοι ήλπιζαν πως ο λογαριασμός θ 'αργούσε να φανεί...Και άργησε! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν έφτασε κιόλας! Ο λογαριασμός προσκομίστηκε και είναι μάλιστα αναλυτικότατος και με σαφή εντολή άμεσης αποπληρωμής!
Τους τελευταίους μήνες μόχθησαν στην κυριολεξία οι πολιτικάντηδες της Ελλάδος και παρόλο τις αντικειμενικές δυσκολίες, τελικά κατάφεραν να φέρουν εις πέρας την σκοτεινή αποστολή τους, το PSI υπογράφτηκε! Δηλαδή η λυπητερή από το δικό τους φαγοπότι, μεταφέρθηκε στις πλάτες ενός λαού που καλείται να συνεχίσει να επιβιώνει σ 'ένα φαλιρισμένο παρόν, για να στηρίξει με τον ιδρώτα του, το υποθηκευμένο μέλλον που του εξασφάλισαν οι εξουσιαστές του!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να στείλει στην Ελλάδα των έντεκα εκατομμυρίων κατοίκων, συνολική βοήθεια 360 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν η αντίστοιχη βοήθεια για την Αφρική των επτακοσίων εκατομμυρίων πεινασμένων είναι δέκα φόρες μικρότερη!! Βεβαία αυτό δεν συμβαίνει τυχαία, η τακτική τους είναι ξεκάθαρη! Οι νεόκοποι δούλοι πρέπει να δελεάζονται δυναμικά. Οι Αφρικανοί είναι πια παλιές καραβάνες, δεν τους υπολογίζουν και τόσο!!

Εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ βοήθειας που παραδόξως είναι μια καθαρά πλασματική συμπαράσταση και θα μοιραστεί σε τοκοχρεολύσια και δανειακές εγγυήσεις για να ισοζυγιστούν
 τα σπασμένα του ασύδοτου παρελθόντος! Στο μεσοδιάστημα καλείται ο λαός να δώσει την
 δίκη του συνεισφορά χωρίς να γνωρίζει πλέον, τι ακριβώς πρέπει να πληρώσει, κάθε πότε
 και για ποιο συγκεκριμένο λόγο!!

Κυκλοφορούν αμέτρητες αναλύσεις που με εύστοχο τρόπο καταφέρνουν να οδηγήσουν
τον απλό αναγνώστη, σε ανούσιες οικονομοτεχνικές λεπτομέρειες και άτοπα συμπεράσματα
που δίνουν ελπίδα ανάπτυξης το 2046 μ.Χ.!! Τα φερέφωνα των εξουσιαστών λένε, γράφουν
και θα συνεχίσουν πεισματικά και συντονισμένα να παρουσιάζουν την καταστροφή σαν ευκαιρία
 για μια νέα αρχή και την κατάντια σαν ελπίδα ανάπτυξης!
Γελοιότητες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, το ελληνικό κράτος έχει φαλιρίσει και στο
ιδιοκτησιακό του καθεστώς  παρατηρούνται ευδιάκριτες αλλαγές...όπως μας πληροφορεί
 και το εξώφυλλο του βρετανικού περιοδικού Spectator -"Οι περισσότεροι Γερμανοί έχουν
 στην κατοχή τους και μια δεύτερη ιδιοκτησία. Το όνομα της Ελλάδα"!!

Πάραυτα η μάταιη ζωή συνεχίζεται και η εν Αθήναις μη εκλεγμένη κυβέρνηση έκανε έναν μικρό
 άλλα αναγκαστικό μετασχηματισμό! Ο Χρηστάκης καλείται να παίξει τον ρόλο της αντιπολίτευσης στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ όποτε παραιτήθηκε! Τον αντικατέστησε ο Χρυσοχοΐδη
 που επιτέλους γύρισε στην φυσική του θέση δίπλα στα γουρούνια και με σαφή αποστολή! Τρομοκράτησε όσο μπορείς τους αστούς μπας και συμμαζευτούν, έχουν πάρει πολύ αέρα
 και έρχονται εκλογές, κατάλαβες;;! Αυτός κατάλαβε και σαν γνήσιο τομάρι που είναι, αποφάσισε
 πως θα στείλει 3000 μπάτσους στους δρόμους με τα παπάκια τους για να κάνουν σούζες
και να επιβάλλουν την τάξη!

Βλέποντας ακέφαλο το υπουργείο Ανάπτυξης η λέσχη Bilderberg, έστειλαν την
 καλοχτενισμένη Διαμαντοπούλου για εκπρόσωπο οπότε ξεχρεώθηκε και αυτό το γραμμάτιο!
 Τέλος στο υπουργείο Παιδείας τοποθέτησαν τον καθηγητή με το βαρύγδουπο επώνυμο Μπαμπινιώτης για να ρητορεύει ακαδημαϊκά, τη στιγμή που ακόμα και ο διαγωνισμός για την προμήθεια χαρτιού, για τα τετράδια των πανελλαδικών εξετάσεων, κηρύχθηκε άγονος!!
Κι όμως, παρόλο την ευδιάκριτη και δια γυμνού οφθαλμού κατάντια του εξουσιαστικού
συστήματος, ο κυβερνητικός θίασος συνεχίζει τις καθημερινές του παραστάσεις...
νομοθετεί και εξαγγείλει, ναρκοθετώντας το όποιο αύριο ενός περήφανου λαού, που έχει
 καταλήξει στα αζήτητα της ευρωπαϊκής ηπείρου!

Αδέρφια εξοικειωθείτε με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας! Με ρεαλισμό και ψυχραιμία
μεταφράστε τα νέα δεδομένα και μην χάνεται το κουράγιο σας! Αφήστε την ελεύθερη ψυχή
 σας να γεμίσει πόνο και αγανάκτηση από τον εφιάλτη που μας προσφέρουν για ζωή! Ο πόνος θα γεννήσει αντίδραση και η αγανάκτηση θα οικοδομήσει την οργή! Δεν έχουμε ανάγκη από τις ελπίδες που μας πλασάρουν, το μόνο ζητούμενο είναι η Ελευθερία! Αμφισβήτηση, Αυτοοργάνωση και Λυσσαλέα Δράση ενάντια στο σύστημα που καταδυναστεύει την ανάσα μας!
Η επανάσταση δεν είναι μόδα...Η επανάσταση είναι συνειδησιακός αυτοσκοπός!! Αφεθείτε στην σκληροτράχηλη αγκαλιά της...Ζήτω η νίκη!!!


-Λιάκος Μπουρνόβας-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


Είπες να τα αφήσω όλα στη φροντίδα του χρόνου
Και το έκανα...
Δεν πρέπει να εκβιάζουμε τις σκέψεις
όταν αυτές θέλουν να οργανωθούν

Μα και η απομάκρυνση αποτελεί
μια άλλου τύπου συγκρότηση

Κάποτε πρέπει να μου πεις τα όσα…
Έστω ένα «άντε γαμήσου»…
Έστω…

Και το άπλωμα του χρόνου είναι πια πολυτέλεια…
Κάποτε πρέπει…
Κάπου…

Ανάμεσα στα πνιγμένα γέλια,
στο περιθώριο των συνελεύσεων,
ανάμεσα στα δακρυγόνα,
ή στις λιγοστές ώρες του ύπνου…

Γιατί και το να μαντεύεις, αποτελεί
μια άλλου τύπου συγκρότηση
τη χειρότερη…
γιατί προϋποθέτει την απουσία σου…


Ανυπογραφο...


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


Κοιμήθηκα μαζί σου
όλη τη νύχτα, ενώ
η σκοτεινή γη γυρίζει
με ζωντανούς και νεκρούς,
και σαν ξύπνησα ξάφνου
καταμεσής στη σκιά
το μπράτσο μου τύλιγε τη μέση σου
Ούτε η νύχτα, ούτε ο ύπνος
μπόρεσαν να μας χωρίσουν

Κοιμήθηκα μαζί σου
και ξύπνησα με το στόμα σου
βγαλμένο από τον ύπνο
να μου δίνει τη γεύση από τη γη,
από τη θάλασσα, από τα φύκια,
από το βάθος της ζωής σου,
και δέχτηκα το φιλί σου
μουσκεμένο από την αυγή
σαν να έφθανε
από τη θάλασσα που μας περιβάλλει

-Π.Νερούδα- 


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


 Δεν δίνω καμιά σημασία στη ζωή.

Δεν καρφώνω την παραμικρή πεταλούδα ζωής στη σημασία.

Δεν σημαίνω για τη ζωή.

Μα τα κλαριά του αλατιού τα λευκά κλαριά

Όλες οι φυσαλίδες από σκιά

Και οι θαλάσσιες ανεμώνες

Κατεβαίνουν και αναπνέουν στο εσωτερικό της σκέψης μου

Έρχονται δάκρυα που δεν χύνω

Βήματα που δεν κάνω που είναι δύο φορές βήματα

Και που τα θυμάται ο άλλος στην ώρα της παλίρροιας

Τα σύρματα είναι στο μέρος του κλουβιού

Και τα πουλιά έρχονται από πολύ ψηλά να κελαηδήσουν μπροστά σ' αυτά τα σύρματα

Ένας υπόγειος διάδρομος σμίγει όλα τ΄αρώματα


-Αντρέ Μπρετόν-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



Λέγαμε: "Η θάλασσα θα υπάρχει πάντα
να δίνει στις πέτρες την ασπρίλα του αλατιού".
Λέγαμε: "Πάντα θα υπάρχουνε οι βράχοι
να δίνουν στο αρμυρό νερό τα θρύψαλα της άμμου".
Κι ήμαστε σίγουροι εμείς οι δύο,
που μοιάζαμε τόσο στα βράχια και στη θάλασσα,
ήμαστε σίγουροι απολύτως πως ότι και να γίνει
πάντα μια μέσα κίνηση θα μας ενώνει.
Σήμερα, τίποτα δεν κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Τίποτα.
Ακόμα δεν τ' ομολογούμε ανοιχτά.
Μονάχα που αποφεύγουμε τις παλιές παρομοιώσεις.
Κι η δυσκολία
δεν είναι να παραδεχτείς έναν καινούργιο θάνατο
μα το να στήνεις πάλι μια προτομή νεκρού
μέσα σ' αυτές τις πολυδαίδαλες μυστικές σου κατακόμβες.

-Τ. Πατρίκιος-



 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


Μη σπαταλήσεις όλα τα όνειρά σου

μονάχα σε μια νύχτα.

Φύλαξε κάτι για τη νύχτα-φωτιά,

να ‘χεις κι εσύ ν’ ανάψεις

ένα δαυλό για το δρόμο.

Φύλαξε κάτι για μια νύχτα απόγνωσης

-που η ψυχή θα λαχταράει-

να ‘χεις να στρώσεις δίπλα σου

κορμί και πόθο,

ιδρώτα ν’ ανταλλάξεις.

Φύλαξε κάτι για μια νύχτα πόνου,

στίχους να κάνεις τα όνειρα,

να ‘χεις να σκάβεις μέσα στην καρδιά,

να μην πνιγείς,

πάτο να βρεις για να πατήσεις.

Φύλαξε κάτι για το τέλος.

Πρώτα θα φύγει η ψυχή,

μετά το χούι

κι ύστερα τ’ όνειρο.


-Θοδωρής Βοριάς-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


Έτσι που μπορώ ακόμα και νοιάζομαι
περί των αποχρώσεων,

ξεθωριάζοντας καρφωμένος
σαν τρόπαιο στον τοίχο,

παραδομένος στη ματαιότητα
και αντικειμενικά νεκρός,

έτσι που ταπεινός σαν θεός πλανιέμαι
πάνω από τα παιδικά μας πτώματα,

σέρνοντας ξωπίσω μου τις μαύρες θάλασσες
του ονείρου και της ελπίδας,

φαντάζομαι για τον εαυτό μου και μόνο,
μιαν άλλη ζωή,μιαν άλλη μνήμη
και ένα τίμιο δεύτερο θάνατο!

Και θα έρθουν καιροί κάποτε εξοντωμένοι,
από τις βροχές και τις άλλες φτερωτές κακοτυχίες,

μικρές πεθαμένες μορφές των τραγικών μου πτώσεων,

θα έρθουν καιροί κάποτε που θα ξεράσω πάνω τους
όλες μου τις προσδοκίες,

έτσι που να μπορώ να ομιλώ περί των αποχρώσεων!


-Βασίλης Κουστούδας-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


 Προσπαθούσα ν 'απελευθερώσω τις φυλακισμένες ελπίδες.
 Προσπαθούσα να δώσω ξανά μέλλον και ζωή στα προδομένα όνειρα
 και με συλλάβανε ως διασαλευτή της τάξης. Απέδρασα...
Και τώρα παράνομος οργανώνω την άνοιξη και νέα ανάσταση ονείρων.
 Οι νόμιμοι φίλοι μου, σε βαθιές πολυθρόνες, παρακολουθούν από τηλεοράσεως,
 την προσπάθεια επαναφοράς μου στη τάξη.

 -Δημήτρης Βασιλείου-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



Δεν υπάρχουν σχόλια :