Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Διαβάζοντας στο Μαύρο Σαλόνι -30-

Υψώστε την οργή σας απέναντι στην νεοταξική δημοκρατία τους!!!



ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


Η αστική δημοκρατία είναι η μεγαλύτερη φυλακή των λαών και αυτή η διαπίστωση είναι
 ιστορικά αποδεδειγμένη! Η αστική δημοκρατία είναι ένα σαρκοβόρο τέρας που για να λειτουργήσει, χρειαζεται καθημερινά εκατομμύρια σκλάβους πρόθυμους στην θυσία και ορισμένες χιλιάδες επόπτες πρόθυμους στην διαπλοκή!! Η αστική δημοκρατία είναι μια μάνα που γεννά πνευματικά ακρωτηριασμένους έμμισθους, κατώτερους, ανώτερους, ανώτατους, ανούσιους δίποδους!!
Η αστική δημοκρατία δεν δημιούργησε ηγέτες και πολιτικές μορφές. Η δημοκρατία κυβερνά,
κατόπιν προκαθορισμένων εκλογικών διαδικασιών, με αναλώσιμους αχηγίσκους - μαριονέτες,
χωρίς βιογραφική βαρύτητα!! Κι όμως η αστική δημοκρατία μοιάζει στο σήμερα, σαν ένα
αθώο πταίσμα του παρελθόντος!
Κάτι άλλαξε..Ο χρησμός δυστυχώς επαληθεύτηκε, καλωσορίσαμε στην νεοταξική δημοκρατία του απολυταρχικού παρόντος!! Στο σήμερα, οι νεοταξίτες εξουσιαστές, δεν έχουν ανάγκη πλέον από ιδεολογικό καμουφλάζ και πύρινους λόγους κατήχησης!! Αυτές οι τεχνικές θεωρούνται ξεπερασμένες, η νεοταξική δημοκρατία έχει απλουστευσει τις όποιες διαδικασίες!!
Στο υπόδουλο παρόν μας, οι εξουσιαστές της νεοταξικής δημοκρατίας αποφασίζουν, διατάζουν και εφαρμόζουν απροκάλυπτα! Η λαϊκή ετυμηγορία έχει δια παντός αρχειοθετηθεί και αντικατασταθεί από τα τηλεοπτικά φερέφωνα! Η σκηνοθετημένη γνώμη και φωνή του δελτίου παραισθήσεων των οχτώ είναι η εξαναγκαστική επικρατούσα άποψη. Η αλήθεια στις μέρες μας διώκεται ποινικά!!
Μια από τις τελευταίες ελπίδες των Ελλήνων αστών υπήρξαν διαχρονικά οι εκλογές, αυτές και μόνο αρκούσαν για να πιστέψει πως αληθινά ζει σε μια χώρα πολιτισμένη και δημοκρατική! Άλλα είπαμε, αυτά αποτελούν παρελθόν. Τώρα πια την ημερομηνία των εκλογών την ορίζουν στις Βρυξέλλες και όχι στην Αθήνα! Όσο για το αποτέλεσμα..μας προϊδέασε προκαταβολικά πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος του Eurogroup Ζάν Κλώντ Γιούνκερ, που ξεκαθάρισε πως. "Αν ακραία κόμματα ενισχυθούν σε τέτοιο βαθμό, που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να μην μπορούν να σχηματίσουν ένα πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό και κληθούν να κυβερνήσουν πολιτικοί οι οποίοι θα αποχωρίσουν από το πρόγραμμα βοήθειας, τότε θα αποχωρίσουμε και εμείς"..!!
Πρωτόγνωρη, νεοταξίτικη και φυσικά δημοκρατικότατη προσέγγιση από το Ζάν που
αποτυπώνει όλη την έκπληξη των Βρυξελλών για τα αποτελέσματα των τελευταίων εν Ελλάδι δημοσκοπήσεων! Εξ ου και η απροκάλυπτη προειδοποίηση - απειλή προς τον Ελληνικό λαό!
 Σου λέει έχει γούστο να μας χαλάσουν τον σχεδιασμό οι ατίθασοι Έλληνες..τώρα που αρχίζουμε να κάνουμε και τυπικά το μαγαζί δικό μας!!
Αδέρφια, άγρυπνοι αγωνιστές, τους επόμενους μήνες, έως τις εκλογές, αξίζει να παρακολουθήσετε με λεπτομέρεια, τις κινήσεις του εξουσιαστικού συρφετού στη σύνθετη προσπάθεια που επιχειρεί! Καταρχάς να επιβιώσει και κατά κύριο λόγο να πείσει πως πρέπει να λάβει εκ νέου ψήφους και δικαίωμα διαχείρισης για αυτό τον τόπο που κάποτε ονομαζόταν Ελλάς! Να είστε σίγουροι πως όσα επακολουθήσουν, θα ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο πολιτικό σενάριο!!
Θα υποκινηθούν φαιδρές συνεργασίες, θα τοποθετηθούν εϋπατζίδικες βόμβες στο Μετρό, θα ενεργοποιήσουν σκληρούς κομματικούς μηχανισμούς, μεγάλα κανάλια, ιδρύματα, ομίλους, στοές, τραμπούκους, συγκροτήματα, μικρά κανάλια, παρακρατικούς δήθεν τρομοκράτες και κάθε ετοιμοπόλεμο απολειφάδι από τις στρατιές των ρουφιάνων που τόσες δεκαετίες συντηρεί το σύστημα! Σκοπός τους ο εκφοβισμός της μάζας και η πολτοποίηση της αλήθειας! Δεν έχουν άλλη επιλογή, θα τα παίξουν όλα για όλα...το ίδιο και εμείς βέβαια, άλλα για τελείως διαφορετικό σκοπό!!
Αυτο-οργανωθείται σε κάθε πιθανό επίπεδο κοινωνικής δράσης!! Δημιουργείστε την δική σας πραγματικότητα και πορευθείτε με θάρρος! Αυτή η περιπέτεια θα τους μείνει και θα μας μείνει αξέχαστη!! Σκατά στην νεοταξική δημοκρατία τους!! ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!

-Λιάκος Μπουρνόβας-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


 Πάθος
Η Θέληση σου πέθανε.
Σαν αστρικό νεφέλωμα παραδόθηκε ανήμπορη, νεκρή.
Και στα βάθη του κόσμου σου χάθηκε.
Κοιμάσαι. Ξυπνάς.
Σκλάβος είσαι μα τον εαυτό σου ξεγελάς.
Την ελευθερία σου δεν έχεις μα την ιδέα της μόνο.
Μια εύθραυστη ιδέα που μπορεί να ραγίσει.
Με ενα μόνο ψίθυρο σου κομμάτια να γίνει μπορεί.
Είσαι αφέντης του τίποτα, κυρίαρχος κανενός.
Ακούς τον όχλο έξω;
Για αίμα φωνάζει.
Οι κραυγές τους σχίζουν την ελευθερία σου στα δύο.
Και εσύ κουρνιάζεις.
Νικημένος πριν καν προσπαθήσεις.
Δεν γεννιούνται έτσι τα θαύματα.
Θέλουν θέληση, θυσίες.
Και πάνω απ'ολα πάθος.
Μην ξεχνάς το πάθος.
Χωρίς αυτό καλύτερα το κενό να αγκαλιάσεις.
Και να βουτήξεις στην άβυσσο του.
Χωρίς πάθος γιατί ζείς;
Γιατί αναπνέεις;

-Κωσταντίνος Σιάκας-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


Κάποτε θα φύγουμε από δω
Όταν θα`μαστε όλοι κουρασμένοι
Θα γυρίσω λίγο να σε δω
Και θα με κοιτάς ευτυχισμένη.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Κι όλα σου τα ''θέλω'' θα φωνάξεις
Δεν θα`ναι το κλάμα σου βουβό
Θα μπορείς ελεύθερη να κλάψεις.

Κάποτε,μα τώρα είμαστε εδώ
Ξένοι σ`έναν τόπο που αλλάζει
Ξέρω χίλιους τρόπου να σωθώ
Μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Και θα είσαι όμορφη στο δρόμο
Θα γελάς με ό,τι κι αν σου πω
Σύννεφα θα βγάλουμε στον ώμο.

-Oδυσσεας Ιωαννου-



*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



Πάνω μου κυλάει ένα τσιγάρο αναμμένο,
αφήνει στα χέρια μου μαύρα σημάδια
-τα ψηλαφίζω σαν θυμάμαι
πως μου απόμειναν χέρια.

Όσες φορές έγινα δρόμος έτσι πόνεσα,
με πάτησαν,
με τρύπησαν,
μ’ έφτυσαν
κι άλλοτε μ’ αγκάλιασαν
ματωμένοι τραυματίες.

Τελειώνοντας με το ποίημα να θυμάσαι:
-σαν δε μιλάμε πρόσωπο με πρόσωπο,
βλέμμα με βλέμμα-
βήματα που αγριεύουν με πονάνε,
ανοίγουν τα λόγια
στο στήθος μου λακκούβες
κι άδικα λασπώνομαι
στα στενά της Σαλονίκης.

Σήμερα ξεθάρρεψα
κι έγινα πάλι δρόμος

-Θοδωρής Βοριάς- 


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*


 Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Πέτρα ταμένη στο υγρό στοιχείο
Πιο πέρα απ' τα νησιά
Πιο χαμηλά απ' το κύμα
Γειτονιά στις άγκυρες
- Όταν περνάν καρίνες σκίζοντας με πάθος
Ένα καινούριο εμπόδιο και το νικάνε
Και μ' όλα τα δελφίνια της αυγάζ' η ελπίδα
Κέρδος του ήλιου σε μι' ανθρώπινη καρδιά -
Τα δίχτυα της αμφιβολίας τραβάνε
Μια μορφή από αλάτι
Λαξεμένη με κόπο
Αδιάφορη άσπρη
Πού γυρνάει προς το πέλαγος τα κενά των ματιών της
Στηρίζοντας το άπειρο.

-Οδυσσέας Ελύτης-


*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Δεν υπάρχουν σχόλια :