Διαβάζοντας στο Μαύρο Σαλόνι -18-

We promise..!!!

Κάποια από τα κείμενα, τα ποιήματα και τις παροτρύνσεις που ακούστηκαν στην

εκπομπή "Το Μαύρο Σαλόνι", την Πέμπτη 1/12/2011 στον rockxs.com

Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ

Σιχαίνομαι ν' ακολουθώ, σιχαίνομαι και να

καθοδηγώ!

Να υπακούω; Όχι! Και να κυβερνώ; Ούτε και

τούτο!

Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του, φόβο δεν

προκαλεί!

Και μόνον όποιος φόβο προκαλεί μπορεί να

  οδηγήσει άλλους!

Σιχαίνομαι ακόμη και να καθοδηγώ τον εαυτό

μου!

Μ ' αρέσει, όπως στα ζώα του δάσους και της θάλασσας

να χάνομαι για λίγο

να κάθομαι ανακούρκουδα σε μια ερημιά

και να στοχάζομαι

να ξαναφέρνω πάλι πίσω τον εαυτό μου από

μακριά

πλανεύοντας τον για να γυρίσει ξανά σ 'εμένα!!

-Φ. Νιτσε-

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Στο Έθνος διαβάσαμε ένα άρθρο που ειλικρινά μας γέμισε χαμόγελα! Διότι υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες κατά τον συντάκτη για σχεδιαζόμενο τρομοκρατικό χτύπημα!! Μάλιστα οι σούπερ κοριοί της ΕΥΠ, έπιασαν ύποπτους διάλογους και κωδικοποιημένα μηνύματα που περιγράφουν την πρόθεση για επικείμενο χτύπημα στην Αθήνα!! Περιττό να πούμε πως έχει σημάνει συναγερμός σε κυβέρνηση και αστυνομία! Εμείς πάντως εδώ από ''Το Μαύρο Σαλόνι'' ευχόμαστε στους ενόπλους συντρόφους μας κάθε επιτυχία!! Και με προσοχή αδέρφια!!

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Μην με μαρτυρήσεις! Και προπαντός να μην του πεις πως μ 'εγκατέλειψε η ελπίδα! Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο, σημείωσε τα φαράγγια που πέρασα! Και τις κορφές που πάτησα! Και τα άστρα που είδα! Πες τους από μένα, πες τους από τα δάκρυα μου, ότι επιμένω ακόμα πως ο κόσμος είναι όμορφος!!

-Νικηφόρος Βρεττάκος-

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Επιτέλους πέθανε η Λάνα Πήτερς! Αυτό το όνομα της αξίζει γιατί το πατρικό της το σπίλωσε επανειλημμένα! Αναφέρομαι στην Σβετλάνα Σταλίνα την μοναχοκόρη του πατέρα Γιόζεφ Στάλιν!! Μια γυναίκα που άλλαξε πάμπολλες φορές το επώνυμο της από ντροπή όπως δήλωνε και πάντα, παραδόξως, παρουσίαζε τον πατέρα Στάλιν αγροίκο, πολύ σκληρό και κακό άνθρωπο!;! Ποιος, ο Ιωσήφ, που έμεινε στην ιστορία σαν μια φιλεύσπλαχνη αθώα ψυχή γεμάτη καλοσύνη και σοφία!! Κανένα πένθος για τους προδότες και τους υβριστές!! Ζωή σε μας σύντροφοι!!!

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Εντωμεταξύ μέσα στον πολιτικό χαμό που επικρατεί, προκύπτουν  και ευχάριστα ανέκδοτα οπός το κόμμα αποστράτων που ονόμασαν Σύνδεσμο εθνικής ενότητας...Οι απόστρατοι λοιπόν έκαναν μια γενέθλια εκδήλωση για την παρουσία του κόμματος τους και φυσικά διαβεβαίωσαν τους πάντες ότι πρόκειται για μια πολιτική κίνησή σε ξεκάθαρα δημοκρατικά πλαίσια;!; Απήγγειλαν κάτι κόρωνες για την παιδεία, την δικαιοσύνη και την λαθρομετανάστευση με αποτέλεσμα η εκδήλωση να αποκτήσει παλμό!! Όταν όμως οι ομιλητές κάλεσαν στο βήμα τον guest star της βραδιάς Λευτέρη Βερυβάκη το κλίμα άλλαξε και το κοινό εξαγριώθηκε! Ο Βερυβάκης είναι προδότης φώναζαν, ενώ μνημόνευσαν και τους απόντες, ο Ντερτιλής έπρεπε να ήταν μαζί μας σήμερα!! Οργιά..καθώς καταλαβαίνεται γέλασε και ο κάθε πικραμένος με τα άστοχα καμώματα των αποστράτων!! Η συντριπτική πλειψηφια του κοινού αποχώρησε απογοητευμένη μιας και ο φοίνικας δεν θα αναγεννηθεί τελικά!! Το δήθεν δημοκρατικό όνειρο των αποστράτων εξελιχθηκε σε τραγωδία! Κρίμα..ρε ουστ, παλιοκαραβανάδες!! 

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Ο ΠΑΙΧΤΗΣ

 Επωφεληθείτε απ΄ τη σκλαβιά μου. Ξέρετε, οτι μια μέρα θά σας σκοτώσω? Οχι από

ζήλια ,ούτε γιατί θά έχω πάψει να σας αγαπώ. όχι, θα σας σκοτώσω μόνο καί μόνο

γιατί υπάρχουν μέρες που μου 'ρχεται να σας κατασπαράξω

Αδιαφορώ για την οργή σας !

  -Φ.Ντοστογιέφσκι-

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Μέτα λύπης διαπίστωσα πως η παρωδία του φόρουμ ανάπτυξης του Θιβέτ, επαναλήφθηκε στην χώρα μας για τρίτη φορά! Η πάμπλουτη κυβέρνηση της Κίνας μας έχει συνηθίσει στην ύπουλη προπαγάνδα ενάντια στο Θιβέτ και φέτος επιστράτευσε τους συγγράφεις Μαξίμ Βιβα και Τόμας Καν καθώς και διάφορους άλλους έμμισθους μαϊντανούς! Μα για Αυτονομία κουβέντα! Ο Νίμα Τσέρινγκ σαν σωστό κυβερνητικό τσιράκι και ειδικός τοποτηρητής του Θιβέτ καταδίκασε τις αυτοπυρπολήσεις των θιβετιανών μοναχών! Ενώ προσπάθησε να πείσει στην ομιλία του το κοινό, πως τελικά το Πεκίνο έχει δίκιο!! Η απάντησή μας;; 

Κουφαλες, FREE TIBET!!!

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

 Αδέρφια ποτέ δεν συμμερίστηκα την χαρά των υποτιθέμενων δημοκρατικών για την πτώση και τον θάνατο του Καντάφι! Το σενάριο στη Λιβύη βρωμάει χολιγουντ και αυτό είναι η πικρή αλήθεια! Στο πρωτο επεισόδιο καταδίωξαν τον Καντάφι, στο δεύτερο τον έφαγαν και στο τρίτο σφάζονται οι αντάρτες των αντιπάλων φυλών αναμεταξύ τους!! Δηλαδή 2 b continued... και από δημοκρατία ούτε ίχνος!!!

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Στην Ισπανία ολοκληρωθήκαν αισίως οι εκλογές. Νικητής ο Μαριάνο Ραχόι, το δε Λαϊκό Κόμμα θριάμβευσε με 43,5 και 186 έδρες!! Αλλά το ενδιαφέρον μας άπαντα επικεντρώνεται στους Βάσκους! Στην χωρά των Βάσκων οι εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν οι πρώτες μετ την απόφαση της αυτονομιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ να αναστείλει την ένοπλη δράση της! Πρώτο κόμμα με επτά έδρες αναδείχθηκε το Amaiur, ένας συνασπισμούς αριστερών και εθνικιστικών κόμματων, ορισμένα εκ των οποίων δεν αποκηρύσσουν την ΕΤΑ!! Αναρωτιέμαι λοιπόν σύντροφοι.. πια πολιτική στάση πέραν του Αυτονομισμού δύναται να προκαλέσει την πολυπόθητη όσμωση των άκρων;; Καμία!! Ζήτω λοιπόν τα Αυτονομιστικά Κινηματία!!

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

 Ταξίδεψα μάλιστα.

Πήγα κι από εδώ, πήγα και από εκεί...
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από εδώ, έχασα κι από κεί.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα
κι από την απροσεξία μου.
Πήγα και στη θάλασσα.
Μου οφειλόταν ένα πλάτος. Πές πως το πήρα.
Φοβήθηκα τη μοναξιά
και φαντάστηκα ανθρώπους.
Τους είδα να πέφτουν
από το χέρι μιας ήσυχης σκόνης,
που διέτρεχε μιάν ηλιαχτίδα
κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης.
Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες
ορθόδοξης ερημιάς.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.

-Κική Δημουλά-

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ΤΡΑΓΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Ω ενθύμηση, το πνεύμα μου σαν Ερινύα που ακολουθείς,
ίσκιε ενός ίσκιου, μάταια που γυρεύει τη γαλήνη·
εχθρέ της ησυχίας μου φθονερέ, κι αν φαίνομαι απαθής
στην αναπόληση σου, όμως κάτι η ψυχή μου κλείνει

από τη θύελλα των μαχών, κάτι απ’ του ζοφερού ωκεανού
την τρικυμία, κάτι απ’ τη συντριμμένη Καρχηδόνα,
όταν του πάθους μου τη θάλασσα μ’ ενός σου σκοτεινού
την τρίαινα βλέμματος, σκληρέ, ταράζεις, Ποσειδώνα!

Από τη συλλογή
Τα ρόδα της Μυρτάλης (1931)

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΘΛΙΨΗ

Κατέκτησα την ευτυχία κουρελιασμένη

μέσα από τις προσπάθειες του χρόνου.

Αγνώριστη τώρα την κρατώ στα χέρια μου,
φτηνή , με σκόνες χιλιάδων άλλων χεριών.

Κατέκτησα την ευτυχία με τόσο κόπο
όσο θα μου χρειαζόταν για μια αιώνια θλίψη!

Αγνώριστη τώρα την γεύομαι στις άκρες των χειλιών μου
σαν από πάντα παγωμένη,σαν από πάντα πλήξη.

Κατέκτησα μια ευτυχία βιασμένη
από τις τυχαίες συναθροίσεις και τις συμμορίες των ανθρώπων.

Αγνώριστη τώρα την κοιτώ να αργοπεθαίνει,
να σέρνεται στην ερημιά των μυστικών μου πόθων!

Εγώ, που χάθηκα στους πνιγμούς
μιας απέραντης θάλασσας για να την βρω ,

πάνω στην μοιρασιά του πόνου,καθώς η ζωή θα σβήνει,

μόνος από όλους τους θνητούς, θα κλάψω δυο φορές,
για μένα και για εκείνη!

-Βασίλης Κουστούδας-

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

 Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας

έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ενα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.

H αγάπη μας δεν ήταν άλλη ψηλαφούσε
σιγά μέσα στα πράγματα που μας τριγύριζαν

να εξηγήσει γιατί δε θέλουμε να πεθάνουμε
με τόσο πάθος.

-Σεφέρης-

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

 Οι στεγνές φωνές μας όταν

ψιθυρίζουμε μαζί

είναι ήσυχες κι ανόητες

σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι

ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί

στο ξερό μας κελάρι

σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,

παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση

-Ελιοτ-

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

 Το σούρουπο έχει πάντα τη θλίψη

ενός ατέλειωτου χωρισμού
Κι εγώ έζησα σε νοικιασμένα δωμάτια
με τις σκοτεινές σκάλες τους
που οδηγούνε
άγνωστο που...

Με τις μεσόκοπες σπιτονοικοκυρές
που αρνούνται
κλαίνε λίγο
κι ύστερα ενδίδουν
και τ' άλλο πρωί,
αερίζουν το σπίτι
απ' τους μεγάλους στεναγμούς...

Στα παλαιικά κρεβάτια
με τα πόμολα στις τέσσερις άκρες
πλάγιασαν κι ονειρεύτηκαν
πολλοί περαστικοί αυτού του κόσμου
κι ύστερα αποκοιμήθηκαν
γλυκείς κι απληροφόρητοι
σαν τους νεκρούς στα παλιά κοιμητήρια

Όμως εσύ σωπαίνεις...
Γιατί δε μιλάς;
Πες μου!
Γιατί ήρθαμε εδώ;
Από που ήρθαμε;
Κι αυτά τα ιερογλυφικά της βροχής πάνω στο χώμα;
Τι θέλουν να πουν;

Ω, αν μπορούσες να τα διαβάσεις!!!
Όλα θα άλλαζαν...

Όταν τέλος, ύστερα από χρόνια ξαναγύρισα...
δε βρήκα παρά τους ίδιους έρημους δρόμους,
το ίδιο καπνοπωλείο στη γωνιά...

Κι ολόκληρο το άγνωστο
την ώρα που βραδιάζει...

 -Τάσος Λειβαδίτης-

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Πόροι αναβλύζουν,

αναστεναγμός
-ακόμη ατίθασος-
διαγράφει πράξεις.
Σε κατέκλυσα...
Μικρός Θεός ζείς στα λαγόνια μου...
-Ηδονή μου-
Μουρμουρίζει η σάρκα και ο νούς μουρμουρίζει...
-Μέσα σου κλέισε με-
Τεντωμένο σκοινί και το πείσμα του τέλους,
στην αναπνοή μου,
στους παλμούς,
στις αισθήσεις.
Λυγίζω το κορμί ώσπου να πάρει την μορφή σου,
σαν δροσερός θάνατος,
δυο νύχτες μόνο σε είχα και δεν σε είχα...
-Το μετά άδικα το άυλο πάλι ονειρεύεται-
Μας έκαψε η ορμή
και του έρωτα η θεότητα...
Από το σώμα μου απόψε ο τελευταίος στίχος αποκολλήθηκε...

-Βενετία Μακρυνώρη-

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ΚΛΑΜΠ ΚΟΛΑΣΗ 1942

Το μόνο που θέλαμε να κάνουμε ήταν να καθόμαστε

ένα γύρο και να συζητάμε για
βιβλία και λογοτεχνία
και να βάζουμε στα ποτήρια μας
κι άλλο κρασί.
ήταν το μόνο πράγμα που είχε κάποιο
νόημα για μας.
είχαμε, βέβαια, και
τις περιπέτειές μας:
τρελές φιλενάδες, καβγάδες, τις
απελπισμένες σπιτονοικοκυρές, την
αστυνομία.

προκόψαμε με το ποτό και
με την τρέλα και με τη
συζήτηση.
όταν άλλοι άνθρωποι χτύπαγαν
κάρτα
εμείς συχνά δεν ξέραμε καν
ποια μέρα ή ποια βδομάδα ήταν.

είχαμε αυτή τη μικρή συμμορία,
όλοι νέοι, και διαρκώς άλλαζε
έτσι που κάποια μέλη απλώς
εξαφανίζονταν, άλλοι επιστρατεύονταν,
μερικοί σκοτώθηκαν στον πόλεμο
μα συνεχώς νέοι οπαδοί
κατέφθαναν.

ήταν το Κλαμπ από την Κόλαση
κι εγώ ήμουν ο Πρόεδρος τού
Συμβουλίου.

-Τσάρλς Μπουκόφσκι-

 *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΕΛΠΙΔΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΩΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΕΛΟΣ!!!

  *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*