Προδότες των ιδεών σας, καταχραστές των ονείρων μας,
ψοφήστε μόνοι σας πριν σας κατασπαράξει από οργή η γενιά μου!
Κάποια από τα κείμενα, τα ποιήματα και τις παροτρύνσεις που
ακούστηκαν στην
εκπομπή "Το Μαύρο Σαλόνι", την Πέμπτη 17/11/2011 στον rockxs.com
Αδέρφια σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου, είναι 17 Νοέμβρη! Δηλαδή μνημονεύουμε την εποχή που γέννησε πολλές διάσημες πολίτικες καριέρες και πολλούς εξαπατημένους, άσημους, αγνούς συντρόφους!!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Πιστεύω σύντροφοι πως η γενιά του '68 υπήρξε ότι πιο λαμπρό είχε να επιδείξει ο περασμένος αιώνας! Όσο αναφορά την διανόηση, την μουσική, την ανθρωπιστική κουλτούρα γενικότερα! Και είναι αληθινά λυπηρό που τα πρωτοκλασάτα ονόματα αυτής της γενιάς, κατάντησαν βολεμένα πιόνια της σημερινής νεοταξικής χούντας που βιώνουμε!!!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Επτά χιλιάδες όργανα της τάξης μαζεύτηκαν στο κλεινόν άστυ για την επέτειο! Εύστοχα ο
Οδ. Ελύτης μας προειδοποιεί..-Όταν ακούς ''τάξη'' ανθρώπινο κρέας μυρίζει- !!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να ανακεφαλαιώσετε ότι μέχρι τώρα είδατε. Και η αξιολόγηση του ειδικού βάρους των γενεών που συναντήσατε εν ζωή έως τώρα, πιστέψτε με είναι πολύ εύστοχη και επίκαιρη κίνηση. Για να μην πω άκρως αναγκαία. Αν βιώναμε ηλιόλουστες μέρες ίσως και να μην το παραζαλίζαμε το θέμα, μα στο σήμερα που μας έχουν υποβάλει δεν υπάρχουν περιθώρια εθελοτυφλωτισμού. Ανοίχτε τα μάτια σας και προπαντός χρησιμοποιήστε τις φωνητικές σας χορδές για το ύστατο ουρλιαχτό της απόγνωσης. Θα ωφεληθείτε και μόνο. Διότι και θα αρχίζετε να καταλαβαίνετε και θα τους δώσετε να καταλάβουν, πως γνωρίζετε και τέλος πάντων, σ’ αυτούς τους ασέξουαλ καιρούς θα προπονηθούν και λίγο τα χειλάκια σας!
Λ.Μ.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Γιατί ο άνθρωπος δύναται ν’ αντέξει πολλά, από κακουχίες, φτώχειες και πολέμους μέχρι και να υποδυθεί ή χειρότερα να γίνει ανθρωπάκος. Μα αυτό που καμιά γενιά δεν άντεξε και καμιά γενιά έως τώρα δεν βίωσε, είναι το να καλείται να τα βγάλει πέρα προχωρώντας χωρίς καμιά απολύτως προοπτική κι ελπίδα. Καμιά γενιά δεν στερήθηκε της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, καμιά γενιά έως τα σήμερα δεν στερήθηκε της αυτονόητης προοπτικής για ένα λαμπρό μέλλον. Εκτός από την δική μας γενιά των τριάντα και κάτι, που καλούμεθα ν’ αναρριχηθούμε δίχως προοπτική μια ατελείωτη μελλοντική ανηφόρα προς το απόλυτο πουθενά.
Λ.Μ.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Με τις ξόβεργες μπορείς να πιάνεις πουλιά - δεν πιάνεις πότε τον κελαηδισμό τους!!!
Οδ. Ελύτης
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Λ.Μ.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Δε θα μείνει στη νύχτα ούτ’ ένα αστέρι.
δε θα μείνει η νύχτα.
Θα πεθάνω και μαζί μου όλο
τ’ ανυπόφορο σύμπαν.
Θα σβήσω τις πυραμίδες, τα μετάλλια,
τις ηπείρους και τα πρόσωπα.
Θα σβήσω το θησαύρισμα του παρελθόντος.
Θα κάνω σκόνη την ιστορία, σκόνη τη σκόνη.
Κοιτάζω τώρα το στερνό ηλιοβασίλεμα.
Ακούω το στερνό πουλί.
Κληροδοτώ το τίποτα σε κανέναν.
Jorge Luis Borges
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Ούτε αρχηγούς, ούτε λάβαρα χρειαζόμαστε αδέλφια, γιατί η γενιά Χ όπως μας έλεγαν το ’90 διαφέρει. Μας ακούτε γηραιότεροι προσκυνημένοι, δεν έχουμε ανάγκη τα παραχωρημένα ιδεολογήματα σας, θα πορευτούμε ενωμένοι, όπως πάντα τρέματε πως θα συμβεί. Εμείς και μόνο εμείς θα περάσουμε στην ιστορία σαν οι μοναδικοί αστάθμητοι παράγοντες. Οι μοναδικοί που θα καταφέρουν να κηρύξουν «επανάσταση για την πάρτη τους» !!!
Λ.Μ.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Η αντίσταση
Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια,
εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος...
Εδώ σηκώνεται όλ' η γη με τους αποθαμένους,
και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της...
Κι απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους
φωτάει μεμιάς Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος...
Η Ελλάδα σέρνει το χορό ψηλά με τους αντάρτες,
- χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια-,
κι είν' οι νεκροί, στα ξάγναντα, πρωτοπανηγυριώτες !
Άγγελος Σικελιανός
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Εμείς οι Κεφαλωνίτες είμαστε γνωστοί για την τρέλα και την εξέχουσα λώλα που μας διακατέχει! Για να ακριβολογούμε, όταν λέμε Κεφαλονίτες, εννοούμε εμάς τους Ληξουριώτες..Τους απέναντι τους έχουμε μόνο για κογιονάρισμα!! Πάμε λοιπόν να δούμε τους ορισμούς του διεφθαρμένου και του πολιτικού κατά τον αξεπέραστο Ανδρέα Λασκαράτο...
Ο διεφθαρμένος: Ο διεφθαρμένος αισθάνεται μέσα του την ηθική υπεροχή του ακεραίου...
Η συντροφιά άλλου διεφθαρμένου ομοίου του , τον οποίον συμπαθεί του είναι αρμοδιότερη...
Η συνενοχή είναι ελάφρυνση στον διεφθαρμένο...
Χαλινός αρμόδιος δια τον διεφθαρμένον είναι το ξεφαύλισμά του...
Ο πολιτικός μας: Το στάδιο του λεγόμενου πολιτικού, συνίσταται, στην επικαρπία της εξουσίας. Και πραγματικώς τη χαίρεται, με απληστία, σαν κόρακας απάνου σε ψόφιο και μεταχειριζόμενος κάθε ανόσιο δια να βασταχθεί στη θέση του και κάθε ανοσιώτερο για να ξαναπάει...
Ανδρέας Λασκαράτος
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Διαβάσαμε κείμενα από φωτοτυπημένα ακραία επαναστατικά fanzines της περασμένης δεκαετίας και διαπιστώσαμε διορατικότητα και διαχρονικότητα στο λόγο των συντρόφων...
"Είναι κάτι περισσότερο από μια απλή αλήθεια ότι η έννοια της κατοχής στις μέρες μας έχει διευρυνθεί ολοκληρωτικά! Στον αστικό κόσμο της φιλελεύθερης οικονομίας και της εμπορευματικής αλλοτρίωσης, η κατοχή έπαψε να είναι μονάχα εδαφική, επιβαλλόμενη κυρίως με στρατιωτικά μέσα! Στην βαθύτερη ουσία, η τελευταία δεν είναι παρά μια συγκεκριμένη μορφή! Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αλλά και της αυτοκρατορικής προσταγής, η κατοχή έχει πολλά πρόσωπα! Μπορεί να είναι οικονομική, πολίτικη η ακόμα πολιτιστική και πνευματική!"
"Φαντάζει σήμερα φαινόμενο καθημερινό η διαδικασία με την οποία οι εξουσιαστές των Λαών παρουσιάζονται ως σωτήρες! Το απεχθές μετατοπίζεται σε ιδεατό..ο εκμεταλλευτής διαθέτει άψογο προσωπείο και μεταμορφώνεται σε καλοκάγαθο! Από την άλλη πλευρά οι Λαοί, μη έχοντας κατανοήσει το αληθινό -κάτω απ 'την μάσκα- πρόσωπο του εξουσιαστή, που άλλοτε ως έγκριτος αναλυτής και political correct δημοσιογράφος, άλλοτε ως σοσιαλιστής η φιλελεύθερος πολίτικος και μέλος της κοινωνίας των επωνύμων, σέρνονται στις ορέξεις των εκμεταλλευτών τους! Κοινωνός του αστισμού, ο απλός άνθρωπος!!"
"Ο καπιταλισμός και το τέκνο του, ο αστισμός, προελαύνουν πανηγυρικά! Ο δυτικός άνθρωπος, αλλότριος και μαζικοποιημένος στο βαθμό που του εξασφαλίζεται ένα δήθεν ανεπτυγμένο βιοτικό επίπεδο και μια αόριστη μορφοποιημένη καλοπέραση, βουλιάζει συνειδητά η ασυνείδητα στον απέραντο βούρκο του καταναλωτισμού και της εμπορευματοποιημένης ψυχαγωγίας!!"
Τα παραπάνω διαβάζαμε για τον αστό, δέκα και πλέον χρόνια πριν..Τώρα πια,στο σήμερα,
ο αστός βιώνει την σύγχρονη κατάντια του εγκλωβισμένος στον κυκεώνα της καπιταλιστικής ασυδοσίας. Περαστικά του!!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Τους είπαν να διαλέξουν…
Τους είπαν να διαλέξουν αν θέλουν να γίνουν βασιλιάδες ή αγγελιαφόροι βασιλιάδων.
Όπως τα παιδιά θέλησαν όλοι να γίνουν αγγελιαφόροι.
Γι’ αυτό υπάρχουν μονάχα αγγελιαφόροι, που τρέχουν ολόγυρα στον κόσμο και,
μιας που δεν υπάρχουν διόλου βασιλιάδες,
φωνάζουν ο ένας στον άλλον τα ακατανόητα μηνύματά τους.
Ευχαρίστως θα έδιναν ένα τέλος στην ελεεινή ζωή τους,
αλλά δεν το τολμούν να παραβούν τον όρκο της υποταγής τους.
Franz Kafka
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Απλώθηκαν ξανά μπροστά μου
οι ταξιανθίες μιας ευτυχίας ανυπεράσπιστης,
χωρίς οσμή και ιστορία,
μοριακές ολάνθιστες πληγές από τον έρωτά σου...
Και πέρα από τους ουρανούς συννέφιασε
των πόθων μου η γλυκιά αιμορραγία,
έτσι που πάνω απ ’τη σιωπή
με ύψωσε το χώμα’
και μες τα σμήνη των ανωφελών
ρευστό σαν μια υπεκφυγή
μου έδωκε κάποια ζωή
το πορφυρό μου πτώμα.....
B. Kουστούδας
Από τα απομεινάρια του φωτός
το πορφυρό μου πτώμα
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Μα τώρα τελευταία, πριν τα τινάξω για καλά,
λέω ν' αποζητήσω το κλειδί του αρχαίου συμποσίου
μήπως βρω ξανά την όρεξή μου.
Το κλειδί αυτό είν' η συμπόνοια.
Η έμπνευση τούτη δείχνει πως ονειρεύτηκα.
«Θα μείνεις ύαινα...», ολολύζει ο διάβολος
και με στεφανώνει με πλήθος ιλαρές παπαρούνες.
«Φτάσε στο θάνατο μ' όλες τις αχαλίνωτες ορέξεις σου,
τη φιλαυτία σου, και κάθε ασυγχώρητο αμάρτημα !»
Αχ ! απαύδησα.
Αλλά, Σατανά, φίλτατέ μου, να χαρείς, όχι βλοσυρές ματιές.
Περιμένω μερικές βδελυρότητες, αναδρομικά.
Ωστόσο, για σάς, τους εραστές της απουσίας του
περιγραφικού η διδακτικού ύφους σ' έναν συγγραφέα,
για σάς αποσπώ τις λίγες ελεεινές αυτές σελίδες από
το σημειωματάριο ενός κολασμένου.
Αrthur Rimbaud - Μια εποχή στη κόλαση
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ΖΗΤΩ Η ΑΛΗΤΕΙΑ
ΚΑΤΩ Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου